Celem podręcznika poświęconego komunikacji medialnej jest przybliżenie medioznawstwa (nazywanego w krajach anglosaskich "Media Studies") jako dyscypliny naukowej (w Polsce nazywanej naukami o komunikacji społecznej i mediach), który skupia się na kwestiach związanych z:

1. Funkcjonowaniem i znaczeniem społecznym mediów masowych, takich jak książka, prasa, kino, radio i telewizja oraz nowych mediów telematycznych, ukazując ich specyfikę oraz zmiany, jakim podlegają w procesie rozwoju i zmian technologicznych, które dokonują się w przestrzeni komunikowania medialnego.
2. Relacjami mediów z otoczeniem zewnętrznym – politycznym, ekonomicznym oraz społecznym, które ukazują złożoność instytucji medialnych, które muszą działać w warunkach nasilonej konkurencji na rynku medialnym jako przedsiębiorca, jednocześnie spełniając zobowiązania wynikające z ich publicznego charakteru. Nie są one bowiem, niezależnie od charakteru własności, jedynie podmiotami gospodarczymi – spełniają bowiem funkcję informacyjną, edukacyjną, rozrywkową itd., co sprawia że mają charakter instytucji publicznych. Ze względu na swój masowy charakter oraz specyfikę media nabierają też politycznego charakteru. Z jednej strony patrzą władzy na ręce i nagłaśniają nadużycia, a z drugiej same są przedmiotem regulacji, które mają zapobiegać negatywnym zjawiskom i patologiom w systemie medialnym.
3. Relacjami wewnątrz instytucji medialnej, które kształtują sposób funkcjonowania instytucji nadawczych i wyznaczają ramy etyczne dla jej działalności oraz wpływają na jej strukturę, realizowane cele i idee, wynikające z przyjętego modelu normatywnego.
4. Widownią medialną, co wymaga zbadania nie tylko samego składu i charakteru zbiorowości odbiorczych, ale również wpływu, jaki mogą wywierać media na zbiorowości odbiorcze i dokonania analizy pozytywnych oraz negatywnych aspektów tego oddziaływania.

Wielość obszarów i pól badawczych składających się na komunikowanie medialne sprawia, że ma ono interdyscyplinarny charakter i łączy wiedzę socjologiczną, politologiczną, psychologiczną, antropologiczną, matematyczną, lingwistyczną i historyczną. Dzięki temu może opisywać i wyjaśniać zjawiska zachodzące w komunikacji medialnej i jej widowni zarówno w przeszłości, jak i dziś oraz budować pewne wizje przyszłości, przewidując możliwość zajścia dalszych zmian technologicznych, które wpłyną na społeczeństwo, człowieka i media.

Tym obszarom i podejściom badawczym poświęcone zostały poszczególne rozdziały podręcznika w nadziei, że wzbudzi on zainteresowanie i wywoła refleksje związane ze znaczeniem i rolą komunikowania medialnego we współczesnych społeczeństwach.